شایعترین شکل ریزش مو در قالب الگویی قابل پیش بینی رخ میدهد. و ریزش مو با الگویی مشخص وقتی رخ میدهد که سیکل طبیعی مو تغییر یابد.بیشترین علّت ریزش مو در قالب الگویی مشخص ارثی بوده و از پدر و مادر منتقل میگردد. ریزش موی ارثی به آهستگی شروع شده و بتدریج بدتر میگردد. ریزش موی ارثی در مردان شایعتر است، اما در زنان هم شایع میباشد ولی کمتر بروز مینماید. مردها اغلب دچار ریزش مو در منطقه بالایی موها ویا بالا رفتن خط رویش مو میگردند، اما خانمها غالباً کم پشت شدن کلی موها را در سر تجربه مینمایند و با گذشت زمان شیوع و درجه طاسی سر افزایش مییابد. دلایل زیادی توسط عوام در مورد علل ریزش مو مطرح میشود مانند: طبع گرم مردانه، گردش خون زیادتر از معمول در سر، گردش خون ناکافی در سر، پوشیدن کلاه، برس کردن زیاد، برس کردن کم، پوست سر کثیف، پوست چرب، شوره سر سفت، اکسیژن ناکافی برای فولیکولهای مو، تغذیه ناکافی یا نامناسب و .
در حالی که این مطلب درست است که دلایل زیادی همانند بیماریهای مختلف، داروهای مختلف، ویا حتی استرس و ………. برای ریزش مو مطرح شده است، اما بیشتر کسانی که از ریزش مو رنج میبرند این مسئله را به صورت ساده از والدین خود به ارث بردهاند و بیشترین علّت ریزش مو ارثی میباشد. در سن ۲۵سالگی حدود ۲۰% مردان علائمی از ریزش مو دارند ولی در سن ۶۰ سالگی این درصد به حدود ۷۵ درصد میرسد.
گرچه مکانیسم ژنتیک اصلی ریزش مو کاملاً شناخته نشده است، اما میدانیم در افراد دچار ریزش موی ارثی، فولیکولهای مو به صورت ژنتیکی به هورمونی به نام دی هیدروتستوسترون یا به اختصار DHT حساستر میباشند. DHT از تستوسترون ساخته میشود، در حالی که آقایان پس از بلوغ درجات بالاتری از هورمونهای آندروژن را در خون خود دارند. خانمها نیز درجاتی از تستوسترون وDHT را در خون خود دارند. همانندآقایان خانمهایی نیز که دچار ریزش مومیگردند فولیکولهای موهایشان نسبت به DHT حساستر میباشد.بعضی از داروهای حفظ کننده مو روی تبدیل تستوسترون به DHT اثر میگذارد و بعضی دیگر مکانهای گیرنده را روی فولیکول موها اشغال میکنند تا DHT کمتر اثر نماید.
در آقایان دچار ریزش موی ارثی، فولیکولهای مویی که به DHT حساس هستند بیشتر در منطقه شقیقهها، خط رویش مو و تاج سر واقع شدهاند و در خانمهای دچار ریزش مو، فولیکولهای حساس به DHT در منطقه وسیعتری پخش شدهاند و وضعیت ریزش موها کمتر مشخص است. اغلب کم پشت شدن کلی موهای سر مشاهده میشود که این کم پشت شدن در کنارهها و پشت سر کمتر میباشد.
پس DHT بر فولیکولهای موی حساس به دو گونه اثر میکند: اولاً این هورمون سیکل رشد طبیعی موها را کوتاه میکند و باعث پیری زودرس موها میشود و دوّم آنکه باعث مینیاتوری شدن فولیکولهای مو میگردد. نتیجه این اثر موهای کوتاهتر، موهای نازکتر و باپیگمان کمتر ونهایتاً موهای کمتر میباشد.
در اینجا این سوال مطرح میشود، که اگر قرار است فولیکولهای مو به هورمون DHT حساس باشند پس فلسفه پیوند موی طبیعی چیست؟ در جواب باید گفت که در بیشتر افراد با ریزش موی ارثی چه آقایان و چه خانمها، فولیکولهای مو در قسمت جلوی موها و بالای سر به هورمون DHT حساس هستند و فولیکول موها در منطقه کناری و پشتی موها خیلی از هورمونDHT تاثیرپذیر نیستند. این فولیکولهای موی مقاوم به هورمون DHT در کنارهها و پشت سر هستند که برداشته شده و در طی جراحی پیوند مو به مناطق کناری و بالایی مو منتقل میگردند.
از بین بردن مو های زائد با لیزر قدمتی نزدیک ۲۰ سال دارد. تاثیر لیزر در جهت از بین بردن موهای زائد اکنون به صورت کلی در درماتولوژی پذیرفته شده و از بین بردن مو های زائد با لیزر به صورت وسیع انجام می گردد.
لیزر موهای زائد در اصفهان به صورت اختصاصی ملانین را مورد هدف قرار می دهند. ملانین به صورت طبیعی در پوست موجود می باشد.از بین بردن موهای زائد به صورت شایع روی لب،چانه،گوش خارجی،شانه ها،پشت،شکم،مناطق تناسلی رانها،صورت،گردن،سینه، دست هاو پاها….انجام می گردد.
در دهه 1990 میلادی روش میکروگرافت به طرف فولیکولاریونیت میگروگرافت متحول شد که تا کنون بهترین روش پیوند موی طبیعی محسوب می شود.تاکید این روش بر دو جنبه می باشد:
اولین تاکید بر افزایش نگهداری فولیکولهای پشت سر هم می باشد چون این منبع محدود می باشد و باید به بهترین نحو حفظ شود و تاکید دوم بر ایجاد طبیعی ترین نتایج می باشد.
اولین نکته ای که روش فولیکولارینت میکروگرافت با سایر روش های میکروگرافت قبلی فرق دارد طراحی دقیق برای پیشگیری از برداشت گرافت های زیاد در یک جلسه می باشد.گرچه هر فرد کاندید پیوند مو تمایل دارد که در طی یک جلسه تراکم بیشتری برای وی ایجاد شود ولی قرار دادن تعداد زیادی میکروگرافت بسیار نزدیک به هم ریسک نگرفتن گرافت ها را زیاد می کند.گرچه اکثر جراحان توانا، قابلیت انجام تعداد بیشتری گرافت را دارند، یک جراح با تجربه در هر جلسه فقط 1000 تا 2000 گرافت برای کاشت موی طبیعی در نظر می گیرد.
روش برداشتن بافت دهنده نیز تغییر دیگری است که در طی روش میکروگرافت با روش فولیکولاریونیت به وجود آمده است. در گذشته بسیاری از جراحان از تیغ های جراحی دارای چندین لبه برای برداشتن گرافتها استفاده می کردند که تمام این تیغه ها حالت موازی با هم داشته و فاصله هر کدام تا بعدی 3 میلی متر بود. با استفاده از از این روش باعث می شد که بسیاری از فولیکولهای مو توسط تیغ جراحی بریده شود و درصد بسیاری از این فولیکول های قطع شده ادامه حیات ندهد اما اکنون بیشتر جراحان پیوند مو از روش یک تیغه ای برای برداشت ناحیه اهدا کننده استفاده می کنند و سپس این بافت اهدا کننده تحت بزرگ نمایی تبدیل به گرافت های کوچک شده و در طی این عمل سعی می گردد که از آسیب ریشه های مو پیشگیری گردد.
بلافاصله پس از برداشتن قسمت اهدا کننده،بافت آن در سرم نمکی سرد قرار داده می شود تا حرارت آن پایین بیاید و بقا سلول ها افزایش پیدا کند.فقط چند ساعت از زمان برداشتن تا کاشت گرافت ها فرصت هست تا به حیات خود بهتر ادامه دهند.پس از آنکه گرافت ها جدا شدند روی صفحات مخصوص چیده می شوند تا کاشته گردد.یکی از استانداردهای لازم برای جداسازی گرافت ها استفاده از میکروسکوپ می باشد.استفاده از میکروسکوپ باعث می شود که ریشه موها در حین جداسازی گرافت ها آسیب کمتری ببیند و این مسئله باعث می شود که گاها تا 30% افزایش رشد داشته باشیم.استفاده از میکروسکوپ برای اولین بار توسط دکتر Bob Limmer در آمریکا رایج شد که وی فردی است که برای اولین بار جداسازی زیر میکروسکوپ و روش فولیکولاریونیت را ارائه کرد و بعدا از طرف اکثر پزشکان به عنوان بهترین روش پیوند مو پذیرفته شد.
پس از جداسازی گرافتها توسط تیغ های بسیار ظریف جراحی جای گرافت ها روی سر مشخص می شود که این مرحله بسیار دقیق است و تراکم موها، و زاویه موها در این مرحله است که مشخص می شود و سپس مرحله کاشت آغاز می گردد که وقت گیرترین قسمت عمل پیوند مو بوده و در طی آن با وسایل مخصوص و تحت بزرگ نمایی، گرافت های جدا شده در داخل شکاف های بسیار ریز که توسط پزشک جهت گرافت ها ایجاد می شود کاشته می شود.